സ്‌മൃതി നാശത്തെ എങ്ങനെ തിരിച്ചറിയാം 

തലച്ചോറിലെ ഓരോ ഭാഗങ്ങളായി ചുരുങ്ങുന്ന അവസ്ഥയാണിതെന്ന് ലളിതമായി പറയാം.അതായത്, ഒരു ജീവിത കാലം കൊണ്ട് പടിപടിയായി ആർജ്ജിച്ചെടുത്ത വലുതും ചെറുതുമായ കഴിവുകൾ പടിപടിയായി നഷ്ടപ്പെട്ടുപോവുന്ന ഒരു അവസ്ഥ.അവസാനം രോഗി ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ നിസ്സഹായയാവുന്നതാണ് രോഗത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക ഗതി.

 

രോഗത്തിന്റെ സ്വാഭാവിക പുരോഗതിയെ പതുക്കെയാക്കാൻ മാത്രമേ മരുന്നുകൾ കൊണ്ടു സാധിക്കൂ . രോഗിയെ പൂർണ്ണമായി പഴയ പോലെയാക്കാൻ മരുന്നുകൾക്കാവില്ല .

വളരെയധികം പുരോഗമിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ രോഗത്തിന് മരുന്നുകൾ നൽകുന്നതിൽ കാര്യം ഇല്ല .

രോഗത്തിന്റെ കൂടെയുണ്ടാകാവുന്ന മാനസിക രോഗ ലക്ഷണങ്ങൾ നിയന്ത്രിക്കാനും പലവിധത്തിലുള്ള മരുന്നുകൾ ഉണ്ട്.

​

മരുന്നുകളെക്കാൾ ഉപരി ജീവിത ശൈലിയിൽ വരുത്തുന്ന മാറ്റങ്ങളും കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ സഹകരണവും ശരിയായ ഭക്ഷണ ശീലവും വ്യായാമ മുറകളും കൂടുതൽ ഫലം കാണിക്കാറുണ്ട്.

​

രോഗിയെ കഴിയുന്നത്ര സന്തോഷത്തിൽ കഴിയാൻ അനുവദിക്കുക. പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ കൂടെയിരിക്കുന്നത് അകാരണമായ ഭയം ഒഴിവാക്കും.

ശരീരികമായും മാനസികമായും സാമൂഹികമായും സജീവമാകുക.

ആരോഗ്യകരമായ ഭക്ഷണരീതികളും വ്യായാമവും ശീലമാക്കുക

ഇഷ്ടപ്പെട്ട പാട്ടു കേൾക്കുക , പസിലുകൾ കളിക്കുക, ക്രാഫ്റ്റ്, കലകൾ തുടങ്ങിയവയിൽ ഏർപ്പെടുക എന്നതെല്ലാം ആരംഭഘട്ടത്തിൽ പ്രത്യേകിച്ച് സഹായകമാവും.

മറ്റു രോഗങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ ശരിയായ ചികിത്സ നൽകണം

പ്രിയപ്പെട്ട ആൽബങ്ങൾ, ഫോട്ടോകൾ എന്നിവ കാണാനും സുരക്ഷിതമായി യാത്ര ചെയ്യാനും സമയം കണ്ടെത്താം

രോഗിക്കു വേണ്ടി എന്തെല്ലാം ചെയ്യണം എന്നത് സാമാന്യവത്കരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. എന്താണ് ഏറ്റവും ഉചിതമെന്നും രോഗിയുടെ സമയം ഫലപ്രദമായി എങ്ങനെ വിനിയോഗിക്കാമെന്നതും ഓരോരുത്തർക്കും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. പരീക്ഷിച്ചു കണ്ടെത്തുകയാണ് വഴി.

അപകടസാധ്യതകൾ

 

രോഗത്തിന്റെ കാഠിന്യം കൂടുന്തോറും രോഗിയുടെ അപകടസാധ്യത കൂടുതലാണ്. കഴിയാവുന്നത്ര അത് കുറയ്ക്കുക എന്നതാണ് ചെയ്യേണ്ടത്. ചില ഉദാഹരണങ്ങൾ ഇതാ. (രോഗത്തിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടത്തിൽ ഇവ പലതും ആവശ്യമായി വരില്ല)

 

സ്ഥിരമായ ഒരു മുറിയുണ്ടാവുന്നതാണ് നല്ലത്. പരിചരിക്കാനുള്ള സൗകര്യാർത്ഥം പല തവണ വീടു മാറുന്നതും പരിചാരകർ മാറുന്നതും രോഗിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കും

രോഗിയുടെ സാധനങ്ങൾ അടുക്കി ,ചിട്ടയായി വയ്ക്കണം . ഒരോന്നിനും പ്രത്യേക സ്ഥാനമുണ്ടെങ്കിൽ അധികം ബുദ്ധിമുട്ടില്ലാതെ എടുത്ത് ഉപയോഗിക്കാം

വെളിച്ചവും വായു സഞ്ചാരവും ഉറപ്പു വരുത്തണം.

ദൈന്യം ദിന കാര്യങ്ങളിലും ചിട്ടയുണ്ടാവണം. ദിനചര്യയുണ്ടാൽ ആശയക്കുഴപ്പങ്ങൾ ഉണ്ടാകാതെ ശ്രമിക്കാം.

സമാധാനമായ അന്തരീക്ഷമാണ് ആവശ്യം. ബഹളങ്ങൾ ഉച്ചത്തിലുള്ള സംസാരങ്ങൾ എല്ലാം പ്രത്യേകിച്ചും അവസാന ഘട്ടത്തിൽ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കാം

കണ്ണടയോ ശ്രവണസഹായിയോ ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവ കൃത്യമായ പവറിലുള്ളതാണെന്നും പ്രവർത്തനക്ഷമമാണെന്നും ഉറപ്പുവരുത്തണം.

പ്രാഥമികാവശ്യങ്ങൾക്ക് പോലും സഹായം വേണ്ടി വന്നേക്കാമെന്നതിനാൽ പോഷകാഹാരം നൽകുക എന്നതും ശുചിത്വം ഉറപ്പു വരുത്തുക എന്നതും പരിചാരകന്റെ കടമയാണ്

കട്ടിലിന്റേയോ മേശയുടെയോ ഭാഗങ്ങളിൽ തട്ടി മുറിവേൽക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. തുണിയോ അല്ലെങ്കിൽ ഇത്തരം ആവശ്യത്തിന് വിപണിയിൽ ലഭ്യമായ ഷീറ്റുകളോ ഉപയോഗിച്ച് കൂർത്ത ഭാഗങ്ങൾ നന്നായി മൂടി വയ്ക്കണം

തറയിൽ വഴുതി വീഴാനുള്ള സാധ്യത മുന്നിൽ കണ്ട് കാർപറ്റുകളോ മാറ്റുകളോ ഉപയോഗിക്കാം. ടോയ്ലറ്റിലും ഇത് ബാധകമാണ്.

വാതിലിന്റെ കൊളുത്തുകൾ ഇട്ടതിനു ശേഷം തുറക്കാനാവാതെ ഉള്ളിൽ കുടുങ്ങി ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവാം.

കോണിപ്പടികളിലും മറ്റും തനിയെ കയറുമ്പോൾ അപകടമുണ്ടാവാം

വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്ത് പോയി തിരിച്ചു വരാൻ കഴിയാതെ ആവാറുണ്ട്. ഇത് കഴിയുന്നത്ര ശ്രദ്ധിക്കണം.

രോഗിയുടെ വിശദാംശങ്ങളും അടുത്ത ബന്ധുവിന്റെ ഫോൺ നമ്പറുമടങ്ങുന്ന ബ്രേസ്ലറ്റോ ലോക്കറ്റോ ധരിപ്പിക്കുന്നതും നല്ലതാണ്. ഏതെങ്കിലും അവസരത്തിൽ പുറത്തു പോയി ബുദ്ധിമുട്ടിയാൽ മറ്റുള്ളവർക്ക് രോഗിയെ സഹായിക്കാൻ എളുപ്പമാകും.

തീയുടെ അടുത്തോ വെള്ളക്കെട്ടിന്റെ അടുത്തോ രോഗി തനിയെ പോവുന്നില്ല എന്നുറപ്പു വരുത്തണം.

പണം കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ മറ്റുള്ളവർ ചൂഷണം ചെയ്യാതെ ശ്രദ്ധിക്കുക

അവസാനമായി ഒരു പ്രധാന കാര്യം. രോഗത്തിന്റെ അവസാന ഘട്ടങ്ങളിൽ രോഗിയേക്കാൾ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാവുന്നത് പരിചാരകനാണ്. എത്ര അടുത്ത ബന്ധുവാണെങ്കിലും പരിചരിക്കുക എന്നത് ഒരുപാട് മാനസികവും ശാരീരികവുമായ അധ്വാനം വേണ്ട കാര്യമാണ്. അതു കൊണ്ട് ആ വ്യക്തിയുടെ ശാരീരികാരോഗ്യം, മാനസികാരോഗ്യം എന്നിവ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതും ആവശ്യമായ വിശ്രമം ലഭിച്ചു എന്ന് ഉറപ്പാക്കുന്നതും എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ പരിഹരിക്കുന്നതും പ്രധാനമാണ്. രോഗിയുടെ കാര്യങ്ങൾക്കിടയിൽ അതു വിട്ടു പോവാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിക്കണം.